Περιδιαβάζοντας στο διαδίκτυο σκάλωσα σε αυτή την εκπληκτική φωτογραφία του John Stanmeyer. Σ’ αυτήν φαίνονται Aφρικανοί μετανάστες στην παραλία του Τζιμπουτί, ενώ προσπαθούν να βρουν φτηνό σήμα κινητής τηλεφωνίας από την γειτονική Σομαλία, προκειμένου να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους. Αυτή η εικόνα όμως των ανθρώπων που αναζητούν σήμα, κοιτώντας με προσδοκία τις τηλεφωνικές τους συσκευές, προκειμένου να επικοινωνήσουν με αυτούς που άφησαν πίσω τους, σε συνδυασμό με το μυστικιστικό σκηνικό του νυχτερινού ουρανού…

Το να λες όχι στον Θεό είναι κάτι πολύ κοινό τελικά. Βαυκαλιζόμαστε ότι «όχι» και ότι μόνο οι άθεοι ή όσοι επιλέγουν την κακία κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλά αλλοίμονο είναι κάτι πολύ πιο συνηθισμένο, απλό και πολλαπλά ολέθριο.

Τι γίνεται λοιπόν με την Ελλάδα; Τι γίνεται με το λαό μας δηλαδή; Επειδή τα χώματα τούτα θα τα πατάμε και στο μέλλον έστω κι αν πιθανώς δεν τα ελέγχουμε τότε. Τι γίνεται όμως με μας τους ίδιους; Με τη δικιά μας ζωή, που είμαστε καταδικασμένοι να την περάσουμε μέσα σε αυτή την ομίχλη;