Εδώ και ένα χρόνο σχεδόν, κοιτάζω γύρω μου και δεν καταλαβαίνω. Ακούω ανθρώπους να παραμιλάνε να πιάνονται σε συζητήσεις στους δρόμους και τις στάσεις των λεωφορείων όπως στα παλιά χρόνια, να πιέζονται κι όμως να καταπίνουν τα πάντα και να περιμένουν μια οποιαδήποτε λύση παθητικά. Η οποία δεν φαίνεται να δίνεται.
Τελικά καταλαβαίνω, ότι υπάρχει μια ποντικοπαγίδα με το «τυράκι» της. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση, πρώτα μπήκε το τυράκι στο πλάνο και μετά στήθηκαν, και στήνονται ακόμα, όλα τα άλλα.
Τον όρο ευδαιμονισμό τον ξέρω εδώ και χρόνια δεν μπορούσα όμως αρχικά να αντιληφθώ τον σημαντικό ρόλο του, στην προσπάθεια χειραγώγησης των ανθρώπων. Η αλήθεια όμως είναι ότι φάγαμε από αυτόν, πάλι και πάλι, κι όταν κάποια στιγμή αντιληφθήκαμε ότι είμαστε εξαρτημένοι, από την άνεση, την καλοπέραση, τις λογιών λογιών καταναλωτικές παραξενιές μας, εξαρτημένοι από το χρήμα, απομονωμένοι για να ευχαριστηθούμε ότι μας έλαχε ή αρπάξαμε, ήταν πια αργά. Ακόμα και τώρα που μοιραζόμαστε τούτες τις αράδες, η αλήθεια είναι, ότι είναι τόσο απελπιστικά δύσκολο να μετακινήσουμε από τη ζωή μας τα τόσα πολλά ουσιαστικά, και να βάλουμε στη θέση τους ρήματα. Να σηκωθούμε απ την καρέκλα μας και να περπατήσουμε στο δρόμο, να συναντηθούμε με έναν καινούργιο φίλο, να αλλάξουμε ήσυχα τακτική στις συνήθειές μας. Είναι τόσο βολικό αυτό που μάθαμε, που αυτό που χτίζεται γύρω μας ερήμην μας, δεν μας απασχολεί καθόλου, επειδή το «τυράκι» είναι πολύ νόστιμό και εύπεπτο. Πολλοί αναρωτιούνται μήπως τελικά μας έχει γίνει ένα είδος πλύσης εγκεφάλου, καθώς κειτόμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε τις πληροφορίες και να κρίνουμε αυτό που φτάνει στη λογική μας. Αλλά όχι! Απλώς όλων των ειδών οι περισπασμοί και οι αντιπερισπασμοί κάνουν να μας τραβάει την προσοχή το φόντο ώστε να μην βλέπουμε αυτό που συμβαίνει σε πρώτο πλάνο. Ο Ιησούς στην μοναδική συζήτηση για τα μέλλοντα που έκανε με τους μαθητές του μίλησε για κάτι τέτοιο. Ιδού τα λόγια του από το κατά Λουκά ευαγγέλιο:
«Προσέχετε, μάλιστα, στον εαυτό σας, μήπως και βαρύνουν οι καρδιές σας μέσα σε κραιπάλη και μεθύσι και βιοτικές μέριμνες, και έρθει επάνω σας ξαφνικά εκείνη η ημέρα· επειδή, θάρθει σαν παγίδα επάνω σε όλους εκείνους που κάθονται επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης.» (Λουκ. 21:34-35)
Τα σοβαρά γεγονότα σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού, που θα σημάνουν ότι πλησιάζει το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας πάνω στον πλανήτη, θα οδηγήσουν σε μια κατάσταση σαν παγίδα. Τώρα ακόμα πολύ λίγα βλέπουμε ωστόσο όλοι καταλαβαίνουμε ότι έχουμε παγιδευτεί σε μια ασφυκτική κατάσταση ως έθνος. Υποκύπτουμε σε πράγματα που σε άλλες εποχές θα είχαμε από καιρό επαναστατήσει. Η διαβίωση μας καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη ωστόσο φαίνεται σαν να υπάρχουν αποθέματα υπομονής, κουράγιου και χρημάτων. Είναι αλήθεια αυτό άραγε; Σίγουρα όχι! Είναι φανερό ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια, επειδή σε άλλους τομείς είμαστε εξαιρετικά ανυπόμονοι και «εύφλεκτοι». Στην πραγματικότητα όμως η αιτία για όλη την ανοχή, είναι ότι κανείς δεν θέλει να χάσει αυτό το «κάτι του» που θεωρεί ότι έχει, και προσπαθεί να ελιχθεί πέφτοντας σε κάθε περίπτωση στα μαλακά και λύνοντας προσωρινά τα προβλήματα του προσβλέποντας σε κάποια καλύτερα νέα στο άμεσο μέλλον. Καλά νέα όμως που δεν έρχονται και όσο καθυστερούν δημιουργείται διεθνής αγωνία. Άνθρωποι δυσανασχετούν βγαίνουν στους δρόμους με διαμαρτυρίες, άλλοι προσπαθούν να ανελιχθούν, να είναι ποιο κοντά στα κέντρα αποφάσεων, άλλοι πιο θαρραλέοι εγκαταλείπουν τις εστίες τους αναζητώντας κάπου στον κόσμο ασφάλεια και ευκαιρίες να ζήσουν ήσυχα, πράγμα όμως που στη συντριπτική πλειοψηφία πολύ δύσκολα επιτυγχάνεται. Ποίοι όμως είναι εκείνοι που δίνουν σημασία σε αυτά που είναι καταγραμμένα ση Βίβλο, και στους τρόπους σωτηρίας που εκείνη περιγράφει; Η περίοδος οικονομικής κρίσης που έχει ανοίξει θα επιδεινωθεί, και σε μια μεταγενέστερη φάση, ενώ θα φαίνεται ότι ανακάμπτουμε, θα περάσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο μια περίοδο σοβαρής έλλειψης τροφίμων, που θα κοστίσει τη ζωή σε δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Δεν είμαστε καταστροφολόγοι, ούτε περιμένουμε την καταστροφή του κόσμου το 2012. Ο λόγος που μιλάμε έτσι, είναι ότι θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή όλων στο γεγονός ότι αυτά που συμβαίνουν αποτελούν εκπλήρωση προφητειών και οδηγούν και σε άλλα σοβαρά γεγονότα που μπορεί να έχουν σοβαρές προεκτάσεις για την ζωή μας στο άμεσο μέλλον. Θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι κανείς θα πρέπει να κοιτάξει με σοβαρότητα τα γεγονότα, σε σχέση με όλα αυτά που έγραψαν εδώ και πάνω από 2500 χρόνια προφήτες όπως ο Δανιήλ και ο Ζαχαρίας. Θα πρέπει να διαπιστώσει ο ίδιος τις δεκάδες προφητείες που εκπληρώθηκαν με απίστευτη ακρίβεια, αυτές που εκπληρώνονται η μία μετά την άλλη στις μέρες μας, και να μάθει για αυτές που πρόκειται να εκπληρωθούν αμέσως μετά και που κατά διαβολική συγκυρία, τα πάντα φαίνεται να οδηγούν ακριβώς σε αυτές. Θα πρέπει να προβληματιστεί για το γεγονός ότι εάν κάποιος έγραψε σε ένα βιβλίο μια ατέλειωτη σειρά τέτοιων προφητευμένων γεγονότων εδώ και χιλιάδες χρόνια, που εκπληρώνονται με ακρίβεια αυτό ενδεχομένως να σημαίνει ότι θα ήθελε να μας κινήσει την προσοχή και το ενδιαφέρον και στο υπόλοιπο περιεχόμενο του βιβλίου αυτού. Ιδιαίτερα εάν οι πληροφορίες του έχουν σχέση με τη ζωή μας και τις προεκτάσεις της.
Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν έχουν υπάρξει παρόμοιες συγκυρίες γεγονότων στα οποία οι χριστιανοί νόμιζαν ότι είδαν την εκπλήρωση των προφητειών της Βίβλου, που αφορούσαν τις δικές μας ημέρες και στη συνέχεια διαψεύστηκαν. Όμως σε όλες αυτές ιδιαίτερα μετά το 70μ.Χ. απουσίαζε από το προσκήνιο ο καταλύτης που είναι η ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ. Αυτό το γεγονός άλλαξε δραστικά το ρυθμό και την ποιότητα των εξελίξεων. Θα λέγαμε μάλιστα ότι η «μηχανή» των προφητειών σταμάτησε με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και την διασπορά των Εβραίων. Για να ξεκινήσουν και πάλι, πριν περίπου εξήντα χρόνια με την ανακήρυξη του κράτους του Ισραήλ.
Να αρχίσουμε λοιπόν να ανακοινώνουμε, ημερομηνίες και να μετράμε παράξενους υπολογισμούς; Κάποιοι το κάνουν, αλλά δεν θα θέλαμε να τους ακολουθήσουμε επειδή ο ίδιος ο Χριστός είπε ότι κανείς δεν ξέρει την ημέρα και την ώρα της επανόδου Του, του γεγονότος δηλαδή που θα σημάνει και το τέλος της ιστορίας της ανθρώπινης δυστυχίας και αδικίας. Άλλωστε ο τρόπος που είναι γραμμένες οι προφητείες, είναι τέτοιος ώστε να δίνει το πλαίσιο της εξέλιξης της ιστορίας με σκοπό την αναγνώριση της εποχής τους. Είναι όπως τα στιγμιότυπα στις προθήκες των κινηματογράφων, που φαίνονται σκηνές του έργου αλλά μόνο καθώς παρακολουθείς την ταινία μπορείς να αντιληφθείς το πλαίσιο που εντάσσονται. Στην εποχή μας έχουμε μπει στον «κινηματογράφο» και παρακολουθούμε την «ταινία». Τα γεγονότα που θα συμβούν στην ανθρωπότητα και που τα επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Χριστός πρόκειται να είναι όχι μόνο απίστευτα τραγικά, και καθώς εξελίσσονται καταιγιστικά, αλλά κάποια από αυτά όπως η λήψη του σφραγίσματος του αντίχριστου που αναφέρει η Αποκάλυψη του Ιωάννη, θα σημάνει και την αιώνια τύχη μας. Πολλοί φίλοι νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με κάποια παγκόσμια συνομωσία, ή κάποιας μορφής παγκόσμια δράση που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με κάποιας μορφής αντίδραση. Αλλά δεν έχει καμία σχέση με κάτι τέτοιο. Πρόκειται για μια παγίδα που τα νήματά της κινούνται υπερφυσικά και κανείς δεν θα μπορέσει να κάνει τίποτα για αυτό, πέρα από το να δεχθεί την κυριαρχία της και να χαθεί παντοτινά. Η πιθανότητα κάποιος καλοβολεμένος πολίτης του σύγχρονου κόσμου να επιλέξει να πεθάνει από την πείνα και την ανέχεια, ή φυλακισμένος σε κάποιες παράξενες φυλακές τύπου Γκουαντάναμο μάλλον είναι ουτοπική.
Θυμάμαι όλα τα μεγάλα γεγονότα που έγιναν τελευταία, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, και που τα κοιτούσαμε αποσβολωμένοι μπροστά στις τηλεοράσεις μας ανήμποροι να κάνουμε οτιδήποτε. Θυμάμαι το πρόσφατο τσουνάμι στην Ιαπωνία. Μπροστά στα μάτια μας άνθρωποι χάνονταν χωρίς κανείς να μπορεί να βοηθήσει. Εάν καταλαβαίνω σωστά αυτά που διαβάζω στη Βίβλο τα παγκόσμια γεγονότα θα ενταθούν και θα πληθύνουν. Κάθε ένας που το αντιλαμβάνεται αυτό θα πρέπει να ψάξει σε αυτό το βιβλίο για να δει πως θα γλιτώσει επειδή υπάρχει σωτηρία, για να μην κλείσει η παγίδα αυτή επάνω του.