Είναι ένα ερώτημα που γεννά η ζωή. Κοιταμε γύρω μας να εμφανίζονται άνθρωποι μικροί και χαριτωμένοι απ το πουθενά. Που ακόμα κι αν είναι της οικογένειας και της συγγένειας μας λίγο πριν μάς ήταν απολύτως άγνωστοι. Έπειτα ορθώνονται και γίνονται κάτι που οι άλλοι το θεωρουν μεγάλο ή τίποτα. Είναι εκεί όμως, και πριν δεν ήταν, κι εσύ κι εγώ συνεχίζουμε να κοιτάζουμε απορημένοι. Κατά που; Θα μου πεις. Μα κατά την προαιώνια ετούτη φύτρα που γεννά πρόσωπα.

Στη φύση μέσα γενικώς γενιούνται  διάφορα φυτά και ζώα αλλά όχι πρόσωπα. Κοιτάζουμε τον Homo Sapiens και ίσως κάποιοι από μας ψάχνουμε τον παππού μας σε ένα πανέξυπνο χιμπατζή κάπου στην αφρικανική ζούγκλα. Και ξεχνάμε ότι αυτή τέλως πάντων η φύτρα που τον έβγαλε δεν του έδωσε πρόσωπο αντίθετα η φύτρα του Homo Sapiens το έκανε.

Πώς πας από το απρόσωπο στο πρόσωπο;  Μήπως όπως πας από το ανόργανο στο οργανικό; Αυτοί που ξέρουν λένε πως δεν πας. Πώς λοιπον, άραγε; Και όχι μόνο πώς, αλλά και πού, μάλλον από πού, για να το πω καλύτερα. Πού ήταν όλοι αυτοί πριν; Πού τη βρήκαμε την ικανότητα τούτη να τους καλούμε να ζήσουν αυτή τη ζωή με τους καημούς τις χαρές και τη μοίρα της;

Κι όταν τα ρωτήσουμε όλα αυτά είναι κάτι άλλο ακόμα που αξίζει ίσως περισσότερο από όλα. Το ποιος! Πλησιάζεις έναν άνθρωπο και αν δεχτεί να αρχίσει να σου φανερώνει τον εαυτό του ανακαλύπτεις μια θάλασσα χωρίς πυθμένα. Συχνά κι ο ίδιος δε γνωρίζει αυτά που κρύβει κι αυτά που έχει.

Εχω την ευτυχία να έχω δυό τρείς ανθρώπους που κοινωνούμε αυτή τη θάλασσα ο ένας με τον άλλον. Εν τούτοις το πρόσωπο και τα σχετικά με αυτό ερωτήματα στέκουν εκεί προκαλώντας κάθε σκεπτόμενο.

Ο Θεός είναι Θεός που κρύβεται όπως λέει και στη Βίβλο. Την ίδια στιγμή δένει με τον εαυτό του πάμπολα σχοινάκια πάνω σε τέτοια ερωτήματα. Κρύβεται και θέλει να τον ψάξουμε. Ολη η φύση θέτει πολλά από αυτά. Κάποιοι τα ρωτούν, και ψάχνουν τις απαντήσεις. Σκαλώνουν στη φύση και τη φυσιολογία της και αν δεν σταματήσουν  εκεί λατρεύοντάς την, προχωρούν παραπέρα μέχρι Εκείνον που την έκανε έτσι.

Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να θέτουμε το ερώτημα του προσώπου κι αν δεν κάνουμε τη φιλοσοφία αυτοσκοπό, μπορούμε να  προχωρήσουμε πιο πέρα, σε Αυτόν που κρύβεται αδημονώντας να Τον βρούμε.